دوره 27، شماره 2 - ( بهار 1400 )
جلد 27 شماره 2 صفحات 213-198 |
برگشت به فهرست نسخه ها
الناز جعفروند1 
، امین عطائی* 2، ساره عدالتی3
، امین عطائی* 2، ساره عدالتی3
1- گروه تغذیه جامعه، دانشکده علوم تغذیه و رژیم‌شناسی، دانشگاه علوم‌پزشکی تهران، تهران، ایران.
2- گروه آمار و اقتصاد بهداشت، معاونت بهداشت، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تهران، ایران. ، ataey5143@gmail.com
3- گروه تغذیه جامعه، انستیتو تحقیقات تغذیه‌ای و صنایع غذایی کشور، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، دانشگاه علوم‌پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
2- گروه آمار و اقتصاد بهداشت، معاونت بهداشت، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تهران، ایران. ، ataey5143@gmail.com
3- گروه تغذیه جامعه، انستیتو تحقیقات تغذیه‌ای و صنایع غذایی کشور، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، دانشگاه علوم‌پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
چکیده: (2639 مشاهده)
اهداف: مرگ به دلیل دیابت در دنیا روند رو به رشدی را دارد که باعث کاهش امید به زندگی در جامعه می‌شود. دیابت از چالش‌های مهم بهداشتی در دهه‌های اخیر بوده و بار اقتصادی فراوانی را به جامعه تحمیل می‌کند. هدف این مطالعه بررسی روند مرگ دیابت طی 5 سال در ایران است.
مواد و روش ها: در این مطالعه که از نوع مقطعی ـ تحلیلی است، از اطلاعات مرگ‌و‌میر منتشر شده توسط وزارت بهداشت و درمان استفاده شده است. تعداد و میزان آن‌ها به تفکیک گروه‌های سنی، جنسی، محل سکونت و همچنین سیر مرگ از دیابت طی سال‌های 1385 تا 1389 بیان شده است.
یافته ها: 54/9 درصد مرگ‌ها مربوط به زنان و 45/1 درصد مربوط به مردان با نسبت جنسی 0/82 بود. بیشترین میزان مرگ به ترتیب در گروه‌های سنی بالای هفتاد سال و 69-50 سال و با میانگین سنی 68/1 سال مشاهده شد. میزان مرگ در شهر بیشتر از روستا و 40 درصد مرگ‌ها به دلیل دیابت غیروابسته به انسولین بود.
نتیجه گیری: طی سال‌های 1385 تا 1389 میزان مرگ به دلیل دیابت روند رو به رشدی داشته است. مرگ در زنان بیشتر از مردان و در شهرها بیشتر از روستا اتفاق افتاده است. با توجه به افزایش جمعیت مسن در ایران، با انجام غربالگری‌ها و برنامه‌ریزی و آموزش می‌توان اقدامات آزمایش در جهت پیشگیری و کنترل دیابت انجام داد.
مواد و روش ها: در این مطالعه که از نوع مقطعی ـ تحلیلی است، از اطلاعات مرگ‌و‌میر منتشر شده توسط وزارت بهداشت و درمان استفاده شده است. تعداد و میزان آن‌ها به تفکیک گروه‌های سنی، جنسی، محل سکونت و همچنین سیر مرگ از دیابت طی سال‌های 1385 تا 1389 بیان شده است.
یافته ها: 54/9 درصد مرگ‌ها مربوط به زنان و 45/1 درصد مربوط به مردان با نسبت جنسی 0/82 بود. بیشترین میزان مرگ به ترتیب در گروه‌های سنی بالای هفتاد سال و 69-50 سال و با میانگین سنی 68/1 سال مشاهده شد. میزان مرگ در شهر بیشتر از روستا و 40 درصد مرگ‌ها به دلیل دیابت غیروابسته به انسولین بود.
نتیجه گیری: طی سال‌های 1385 تا 1389 میزان مرگ به دلیل دیابت روند رو به رشدی داشته است. مرگ در زنان بیشتر از مردان و در شهرها بیشتر از روستا اتفاق افتاده است. با توجه به افزایش جمعیت مسن در ایران، با انجام غربالگری‌ها و برنامه‌ریزی و آموزش می‌توان اقدامات آزمایش در جهت پیشگیری و کنترل دیابت انجام داد.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
مطالعه بيماری‌ها
دریافت: 1396/10/6 | پذیرش: 1399/6/15 | انتشار: 1400/1/12
دریافت: 1396/10/6 | پذیرش: 1399/6/15 | انتشار: 1400/1/12
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |