دوره 18، شماره 4 - ( زمستان 1391 )                   جلد 18 شماره 4 صفحات 160-155 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشکده پرستاری و مامایی، واحد فیروزآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران ، malikamali90@yahoo.com
2- دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
3- انجمن طب سوزنی ایران، تهران، ایران
4- گروه آمار، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده:   (8403 مشاهده)

اهداف: افزایش حجم شیر، تراکم لنف، عروق و افزایش مایع میان‌بافتی پستان در هفته‌های اول تولد نوزاد، باعث احتقان پستان در مادر می‌شود. این مطالعه با هدف مقایسه طب فشاری (نقطه جیانجینگ) و کمپرس متناوب (گرم و سرد) بر شدت احتقان پستان در زنان شیرده انجام شد.

روش‌ها: این کارآزمایی بالینی از اسفند 1388 تا مرداد 1389 در کلیه زنان مراجعه‌کننده به بیمارستان قایم(عج) فیروزآباد فارس برای زایمان انجام شد. 70 زن شیرده به روش نمونه‌گیری آسان انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه کمپرس و طب فشاری قرار گرفتند. شدت احتقان پستان با مجموع نمره‌های مربوط به علایم احتقان (سرخی پوست ،کشش و درد پستان) بررسی شد. درمان برای هر نفر در هر دو گروه در 4 نوبت انجام شد (2 نوبت در روز اول و 2 نوبت در روز دوم). داده‌ها جمع‌آوری‌شده مربوط به شدت احتقان پستان قبل و بعد از مداخله با استفاده از آزمون آنالیز واریانس درون‌موردی با به‌کارگیری نرم‌افزار SPSS 16 بررسی شدند.

یافته‌ها: میانگین نمره شدت احتقان پستان در روزهای متوالی طی روند انجام مداخلات در هر دو گروه روند کاهشی معنی‌داری نشان داد (0/0001>p). تفاضل میانگین نمره شدت احتقان پستان راست قبل و بعد از اتمام مداخلات در گروه طب فشاری (2/48±5/94) و کمپرس (2/48±8/53) اختلاف آماری معنی‌دار و تفاضل میانگین نمره شدت احتقان پستان چپ قبل و بعد از اتمام مداخلات در گروه طب فشاری (2/3±5/5) و کمپرس (3/95±7/79) اختلاف آماری معنی‌دار داشت (0/001>p).

نتیجه‌گیری: کمپرس متناوب (سرد و گرم) در کاهش شدت احتقان پستان موثرتر از طب فشاری است.

واژه‌های کلیدی: احتقان پستان، کمپرس، طب فشاری
متن کامل [PDF 265 kb]   (4125 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: مطالعه بيماری‌ها
دریافت: 1390/11/16 | پذیرش: 1392/2/15 | انتشار: 1392/2/15

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.