زمینه و هدف : بیجینگ سویه ای از مایکوباکتریوم توبرکلوزیس است که از مقاومت بالایی نسبت به چند دارو برخوردار بوده و قدرت انتقال بسیار سریعی دارد. روش استاندارد شناسایی سویه های بیجینگ، اسپولیگوتایپینگ است که روشی با حساسیت و اختصاصیت بالاست، ولی نیاز به تجهیزات خاصی دارد که در آزمایشگاه های روتین موجود نمی باشد. از این رو در این مطالعه از یک روش سریع و مقرون به صرفه جهت تعیین این ژنوتایپ استفاده شد تا بتوان از گسترش آن در جامعه جلوگیری کرد.
روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی ابتدا DNA نمونه های کشت مثبت را با استفاده از روش ( CTAB ) Cetyltrimethyl Ammonium Bromide استخراج نموده و با استفاده از روش اسپولیگوتایپینگ سویه های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس شناسایی گردیدند. سپس بر روی DNA استخراج شده از باکتری، روش پی سی آر ترکیبی ( Multiplex Polymerase Chain Reaction ) انجام شد.
یافته ها: با استفاده از روش اسپولیگوتایپینگ روی 200 نمونه جداشده مایکوباکتریوم توبرکلوزیس
19 نوع بیجینگ تشخیص داده شد و در روش PCR ترکیبی نیز این نتایج تأیید شد.
نتیجه گیری: با در نظر گرفتن قدرت تمایز یکسان دو روش، آسان تر و اقتصادی تر بودن روش این روش می تواند در آزمایشگاه های روتین مورد استفاده قرار گیرد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |