دانشگاه پیام نور ، f.nequee@yahoo.com
چکیده: (387 مشاهده)
مقدمه: هدف از این پژوهش بررسی اثر تلقیح استرس بر نشانگرهای آزمایشگاهی مثل تغییرپذیری ضربان قلب وکورتیزول بزاقی و پیامدهای بالینی (اضطراب، استرس و افسردگی) بیمارانی که جراحی بای پس کرونری داشتند.
روش کار: از نوع نیمه تجربی با گروه کنترل و طرح پیش آزمون -پس آزمون بود .جامعه آماری این پژوهش شامل بیمارانیاند که عمل جراحی پیوند عروق کرونر داشتند و به مرکز بازتوانی بیمارستان قلب تهران مراجعه کردند. 30 نفر به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار این پژوهش ارزیابی هماهنگی روانی فیزیولوژیک ضربان قلب از طریق مانیتورینگ، کیت کورتیزول بزاقی و مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس DASS-21 بود. گروه آزمایش طی 10 جلسه 90 دقیقهای در معرض متغیر مستقل (آموزش تلقیح استرس) قرار گرفت. جهت تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس چندمتغیری و نرم افزار SPSSاستفاده شد.
یافتهها: یافته ها نشان می دهد که بین میانگین مقیاس های پس آزمون ، پس آزمون و پیگیری میزان افسردگی (0/001> p) اضطراب (0/001> p)، استرس (0/001> p)، کورتیزول بزاقی(0/001> p) وHRV (0/001> p) تفاوت معنیداری بین گروه آزمایش و گروه کنترل وجود دارد. است. همچنین، اهمیت تأثیر متقابل بین مراحل و گروه آزمایش در متغیر HRV، نشان می دهد که در مراحل پس آزمون و پیگیری ، میانگین گروه آزمایش به طور قابل توجهی بالاتر از گروه کنترل بود و در سایر متغیرها، کمتر از گروه کنترل است.
نتیجه گیری: در واقع، کاهش هیجانات منفی به دنبال آموزش تلقیح استرس، نقش مهمی در پیشگیری از عوارض وخیمتر بیماری قلبی دارند و انجام مداخلات مبتنی بر نتایج این پژوهش برای بیماران قلبی توصیه میشود.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
بهداشت روان دریافت: 1399/12/8 | پذیرش: 1400/4/28 | انتشار: 1400/10/10