اهداف: دیابت نوع 2 اختلالی متابولیسمی است که کیفیت زندگی و سلامت روان افراد مبتلا را تحت تاثیر قرار میدهد. در مورد انجام ورزش موثر برای این بیماران توصیههای مختلفی وجود دارد. هدف مطالعه حاضر، مقایسه اثر دو دوره برنامه تمرین هوازی و یک دوره بیتمرینی بر کیفیت زندگی و سلامت روان در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 بود.
مواد و روشها: در این تحقیق نیمهتجربی در سال 1390 در شهرستان سبزوار، 33 زن مبتلا به دیابت نوع 2 با دامنه سنی 60-40 سال به&zwjروش نمونهگیری هدفمند انتخاب و به سه گروه 11نفره کنترل، تمرین هوازی روزانه 5هفتهای و تمرین هوازی یکروز در میان 10هفتهای تقسیم شدند. تمرینات هوازی با شدت 70-60% ضربان قلب بیشینه و 60-30دقیقه در هر جلسه انجام شد. ابزار پژوهش، پرسشنامههای کیفیت زندگی و سلامت روان بود. تحلیل دادهها با نرمافزار SPSS 18 و آزمونهای آنالیز واریانس با اندازهگیری مکرر و یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی انجام پذیرفت.
یافتهها: بین میانگین نمرات کیفیت زندگی (002/0=p) و سلامت روان (04/0=p) گروههای تمرینی و گروه کنترل تفاوت معنیداری وجود داشت، اما دو گروه تمرینی با هم تفاوت معنیداری نداشتند. همچنین در ابعاد جسمانی (004/0=p) و روانی- اجتماعی (004/0=p) کیفیت زندگی نیز بین سه گروه تمرینی در مراحل 5 و 10 هفته پس از آغاز تمرین تفاوت معنیداری مشاهده شد.
نتیجهگیری: اجرای تمرینات ورزشی 5 و 10هفتهای موجب بهبود سلامت روانی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به دیابت نوع 2 میشود، اما مزایای کسبشده پس از 2 ماه بیتمرینی حفظ نمیشود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |