دوره 18، شماره 3 - ( پاییز 1391 )
جلد 18 شماره 3 صفحات 94-87 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ahmadianpour M R, Abdolmaleki P, Moula S J, Hosseinkhani S. Effect of static magnetic field on apoptosis induction and altering the cell cycle of T-lymphoblastoid cells. Intern Med Today 2012; 18 (3) :87-94
URL: http://imtj.gmu.ac.ir/article-1-1400-fa.html
URL: http://imtj.gmu.ac.ir/article-1-1400-fa.html
احمدیان پور محمد رضا، عبدالمالکی پرویز، مولا سید جواد، حسینخانی سامان. تاثیر میدان مغناطیسی ایستا بر القای آپوپتوزیس و تغییر در چرخه سلولی T-لنفوبلاست‌ها. طب داخلی روز. 1391; 18 (3) :87-94
1- گروه بیوفیزیک، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2- گروه بیوفیزیک، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران ، parviz@modares.ac.ir
3- گروه ژنتیک، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
4- گروه بیوشیمی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2- گروه بیوفیزیک، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران ، parviz@modares.ac.ir
3- گروه ژنتیک، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
4- گروه بیوشیمی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده: (8200 مشاهده)
اهداف: آپوپتوزیس یا مرگ برنامه‌ریزی‌شده سلول، فرآیند فیزیولوژیک سلولی است که منجر به نمو فعال و طبیعی و همچنین حفظ هوموستازی بافتی می‌شود. آپوپتوزیس تحت تاثیر عوامل مختلف محیطی رخ می‌دهد. این مطالعه به‌منظور یافتن راهی کم‌خطر برای القای آپوپتوزیس در سلول‌های T-لنفوبلاست انسانی به بررسی اثر میدان مغناطیسی ایستا بر القای آپوپتوزیس پرداخت.
روش‌ها: در این پژوهش آزمایشگاهی، دودمان سلولی T-لنفوبلاست‌های انسانی کشت‌داده‌شده (E6.1 یورکَت)، به‌مدت 6 و 24 ساعت تحت تاثیر میدان مغناطیسی ایستای 6میلی‌تسلا قرار گرفتند. از لومینومتری برای سنجش میزان کل آپوپتوزیس، فلوسایتومتری برای سنجش میزان آپوپتوزیس اولیه و وسترن‌بلات برای سنجش میزان پروتئین‌های فسفریله ATM و E2F1 استفاده شد.
یافته‌ها: افزایش میزان آپوپتوزیس در سلول‌های تیمارشده نسبت به سلول‌های کنترل، 36 ساعت بعد از تیمار با میدان مغناطیسی 6میلی‌تسلا به‌مدت 6 (0/011=p) و 24 ساعت (0/055=p) معنی‌داری بود. 36 ساعت بعد از تابش‌دهی سلول‌ها با میدان مغناطیسی 6میلی‌تسلا، اولین تفاوت قابل ملاحظه بین سلول‌های تابش‌دیده و کنترل مشاهده شد (0/001>p).ا 24 ساعت بعد از تیمار سلول‌ها با میدان مغناطیسی 6میلی‌تسلا، میزان جمعیت سلول‌ها در فازهای S و G2 کاهش و 36 ساعت بعد از تیمار، جمعیت این دو فاز رو به افزایش گذاشت و جمعیت سلولی فاز G1 کاهش یافت. تیمار با میدان مغناطیسی 6میلی‌تسلا، باعث افزایش مقدار پروتئین فسفریله ATM در ناحیه سرین 1981 و پروتئین فسفریله E2F1 در ناحیه سرین 31 شد.
نتیجه‌گیری: میدان مغناطیسی ایستای 6میلی‌تسلا با افزایش و فعال‌سازی پروتئین‌های ATM و E2F1 در سلول‌های تیمارشده، باعث القای آپوپتوزیس در آنها می‌شود.
روش‌ها: در این پژوهش آزمایشگاهی، دودمان سلولی T-لنفوبلاست‌های انسانی کشت‌داده‌شده (E6.1 یورکَت)، به‌مدت 6 و 24 ساعت تحت تاثیر میدان مغناطیسی ایستای 6میلی‌تسلا قرار گرفتند. از لومینومتری برای سنجش میزان کل آپوپتوزیس، فلوسایتومتری برای سنجش میزان آپوپتوزیس اولیه و وسترن‌بلات برای سنجش میزان پروتئین‌های فسفریله ATM و E2F1 استفاده شد.
یافته‌ها: افزایش میزان آپوپتوزیس در سلول‌های تیمارشده نسبت به سلول‌های کنترل، 36 ساعت بعد از تیمار با میدان مغناطیسی 6میلی‌تسلا به‌مدت 6 (0/011=p) و 24 ساعت (0/055=p) معنی‌داری بود. 36 ساعت بعد از تابش‌دهی سلول‌ها با میدان مغناطیسی 6میلی‌تسلا، اولین تفاوت قابل ملاحظه بین سلول‌های تابش‌دیده و کنترل مشاهده شد (0/001>p).ا 24 ساعت بعد از تیمار سلول‌ها با میدان مغناطیسی 6میلی‌تسلا، میزان جمعیت سلول‌ها در فازهای S و G2 کاهش و 36 ساعت بعد از تیمار، جمعیت این دو فاز رو به افزایش گذاشت و جمعیت سلولی فاز G1 کاهش یافت. تیمار با میدان مغناطیسی 6میلی‌تسلا، باعث افزایش مقدار پروتئین فسفریله ATM در ناحیه سرین 1981 و پروتئین فسفریله E2F1 در ناحیه سرین 31 شد.
نتیجه‌گیری: میدان مغناطیسی ایستای 6میلی‌تسلا با افزایش و فعال‌سازی پروتئین‌های ATM و E2F1 در سلول‌های تیمارشده، باعث القای آپوپتوزیس در آنها می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
علوم پايه پزشكي
دریافت: 1390/10/12 | پذیرش: 1392/2/15 | انتشار: 1392/2/15
دریافت: 1390/10/12 | پذیرش: 1392/2/15 | انتشار: 1392/2/15
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |