اهداف: در دهه‌های اخیر فعالیت ضدقارچی سیر مشخص شده است. سیر سبب مهار رشد کاندیدا آلبیکنس می‌شود. سیر به شکل‌های مختلف به‌منظور پیشگیری یا درمان طیفی از عفونت‌ها، از جمله عفونت‌های کاندیدیایی، مورد استفاده قرار می‌گیرد. در مطالعه حاضر، اثر ضدقارچی عصاره آبی سیر تازه، کهنه و ترشی بر سوش استاندارد کاندیدا آلبیکنس مورد مقایسه قرار گرفت.

روش‌ها: در این مطالعه تجربی، عصاره آبی سیر با استفاده از روش مانتیس تهیه شد. از سیر 2 سال فریزشده در °20-سانتیگراد به‌عنوان سیر کهنه و از سیر 7 سال درسرکه‌مانده (5/3-3=pH)، به‌عنوان ترشی سیر استفاده شد. پس از تهیه سوسپانسیون قارچی، سری رقت‌های لازم از عصاره هر سه نوع سیر تهیه و غلظت بازدارنده کمینه و غلظت کشنده کمینه تعیین شد. تفاوت آماری بین گروه‌های مختلف با کمک نرم‌افزار SPSS 13 و آزمون T استودنت مورد بررسی قرار گرفت.

یافته‌ها: غلظت بازدارنده کمینه سیر تازه 2/34میلی‌گرم در میلی‌لیتر و سیر کهنه 4/68میلی‌گرم در میلی‌لیتر بود. غلظت کشنده کمینه برای سیر تازه 2/34میلی‌گرم در میلی‌لیتر و برای سیر کهنه 9/37میلی‌گرم در میلی‌لیتر تعیین شد. عصاره آبی ترشی سیر در همه سری رقت‌های تهیه‌شده فاقد خواص ضدکاندیدیایی بود. بیشترین تعداد کلنی روی محیط جامد سابورو در کمترین رقت عصاره سیر تازه حدود 300 و سیر کهنه حدود 500 بود.

 نتیجه‌گیری: عصاره آبی سیر تازه در مقایسه با عصاره حاصل از سیر کهنه و ترشی سیر از توانایی بیشتری برای مهار رشد مخمر کاندیدا آلبیکنس برخوردار است.