اهداف نانوذرات (ذرات با قطر ۱۰ تا ۵۰۰ نانومتر) در حال حاضر در صنعت آرایشی و بهداشتی همچنین برای دارو­رسانی، تصویربرداری تشخیصی و مهندسی بافت استفاده می‌شوند. از آنجا که این نانوذرات در صنعت و دارورسانی استفاده می‌شود، امکان استفاده از آن‌ها  توسط مادران باردار نیز وجود دارد. از این رو، هدف این مطالعه بررسی اثرات ناهنجاری‌زایی و سیتوتوکسیسیتی نانوذرات سولفید روی در سطح جنین جوجه و کشت سلول‌های فیبروبلاستی جنینی است.
مواد و روش ها در این مطالعه نانوذرات سولفید روی سنتز شدند. سپس ترکیب حاصل در غلظت‌های ۵، ۱۰، ۱۵، ۳۰ و ۴۰ میلی‌گرم در میلی‌لیتر / تخم مرغ، در سه تکرار و در روز سوم انکوباسیون جنین مرغ، درون کیسه هوا تزریق شد. سپس تخم مرغ‌های تیمارشده و شاهد، در روز ۱۹ انکوباسیون، باز و جنین‌ها توزین شدند. سپس میزان مرگ‌و‌میر آن‌ها ثبت شد. سلول‌های فیبروبلاستی از جنین شاهد جداسازی، کشت و تیمار و تغییرات مورفولوژیک و درصد بقای سلول‌ها ثبت شدند.
یافته ها نتایج نشان داد میزان درصد بقای جنین‌ها بستگی به غلظت نانوذارت دارد؛ به طوری که در بالاترین غلظت تنها ۳۶/۳۲ درصد از جنین‌ها زنده ماندند و میزان(LD_۵۰) دُز کشنده در ۵۰ درصد جمعیت برابر با ۳۲/۴۷ میلی‌گرم بر میلی‌لیتر / تخم‌مرغ برآورد شد. از نظر شکل ظاهری، ناهنجاری از نوع پاچنگکی و از نظر ناهنجاری‌های اسکلتی، حذف مهره‌های دمی مشاهده شد. نتایج بررسی سایتوتوکسیسیتی نانوذرات سولفید روی بر سلول‌های فیبروبلاستی جنین نشانگر کسر زنده‌مانی ۸۸/۴۵، ۶۸/۷۵ و ۴۹/۳۲درصد بود و میزان IC_۵۰ آن برابر با ۱۴۶۰ میکرومولار محاسبه شد.
نتیجه گیری یافته‌های حاصل نشان داد در غلظت‌های پایین، نانوذرات سولفید روی، اثرات سمی قابل توجهی بر جنین و کشت سلول‌های فیبروبلاستی جوجه ندارد.