اهداف آلوئه‌ورا یکی از گونه‌های مهم گیاهان دارویی به‌شمار می‌رود که اثر ضد‌توموری عصاره طبیعی برگ‌های آن نشان داده شده است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر انتخاب عصاره پوسته گیاه آلوئه‌ورا بر روند تکثیر رده سلول‌های K562 (اریترولوکمی) و PBMC (سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی) طراحی شد.
مواد و روش ها محتویات داخلی گیاه آلوئه‌ورا که شامل ژل است، تخلیه و از پوسته این گیاه عصاره لیوفیلیزه تهیه شد. این عصاره در DMSO حل شد. عصاره پوسته گیاه آلوئه‌ورا در غلظت‌های 9/375، 18/75، 37/5، 75، 150 و 300 میکروگرم بر میلی‌لیتر در مجاورت سلول‌های اریترولوکمی و سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی در سه زمان 24، 48 و 72 ساعت قرار گرفت. پس از زمان انکوباسیون، مقادیر IC50 در رده سلولی اریترولوکمی و سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی عادی به وسیله MTT اندازه‌گیری شدند. از داروی دوکسوروبیسین به عنوان کنترل مثبت استفاده شد. 
یافته ها داده‌ها حاکی از کاهش درصد زنده‌مانی هر دو رده سلولی اریترولوکمی و سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی عادی بعد از تیمار با عصاره به صورت وابسته به غلظت بودند، اما سمیت عصاره پوسته آلوئه‌ورا برای سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی به صورت قابل ملاحظه‌ای بیشتر از سلول‌های اریترولوکمی است. IC50 برای داروی استاندارد به طور قابل توجهی کمتر از عصاره پوسته آلوئه‌ورا بود.
نتیجه گیری عصاره پوسته گیاه آلوئه‌ورا اثر کشندگی روی هر دو رده سلولی اریترولوکمی و سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی داشت. با وجود این، به طور انتخابی عمل نکرده و درجه سمیت آن برای سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی بیشتر بود.