اهداف: انجام جراحی پیوند عروق کرونر در بیماران چاق و دارای اضافه وزن،توانمندی بیمار پس از جراحی را جهت انجام فعالیت های روزمره و ابزاری زندگی تحت تاثیر قرار می دهد.این مطالعه با هدف تعیین عوامل پیش بینی کننده توانایی انجام فعالیت های روزمره و ابزاری زندگی انجام شده است.
مواد و روشها: این پژوهش مقطعی- تحلیلی ، با نمونه گیری بروی ۸۴ بیمار ، صورت گرفت .جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ای شامل مشخصات فردی ـ اجتماعی و مرتبط با بیماری ، شاخص بیماری های همراه چارلسون ، شاخص  Katz و مقیاس فعالیت های ابزاری روزمره زندگیLawton استفاده گردید. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از  SPSSمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .
یافته ها: اکثریت بیماران چاق و دارای اضافه وزن ازنظر فعالیت های روزمره زندگی ( ۹۴ % ) مستقل بوده در حالی که اکثریت واحد ها از نظر فعالیت های ابزاری روزمره زندگی (۸۸/۱ %) نیازمند کمک و وابسته  بودند. مدل رگرسیون لجستیک نشان داد جنسیت (مرد بودن ) (۰/۰۰۴ = P , ۱۰/۵۱ = OR , ۱۵/۴۱ – ۲/۱۵ = C.I. ۹۵%) و درگیری عروق کاروتید (۰/۰۱ = P , ۰/۱۲ = OR , ۰/۶۴ – ۰/۰۲ = C.I. ۹۵%) بعنوان پیش بینی کننده های فعالیتهای روزمره زندگی تلقی شدند .
نتیحه گیری: افراد چاق و دارای اضافه وزن ، دچار اختلال در فعالیتهای ابزاری روزمره زندگی بوده و توجه به پیش بینی کننده ها شامل مرد بودن و درگیری عروق کاروتید در بازگشت آنان به شرایط عادی زندگی بعد از جراحی از اهمیت به سزایی برخوردار می باشد.