دوره 24، شماره 4 - ( پاییز 1397 )
جلد 24 شماره 4 صفحات 315-309 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جیرفت، جیرفت، ایران
2- گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
3- گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گنایاد، گناباد، ایران
4- مرکز تحقیقات التهاب نوروژنیک، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران ، Shafeimn@mums.ac.ir
2- گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
3- گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گنایاد، گناباد، ایران
4- مرکز تحقیقات التهاب نوروژنیک، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران ، Shafeimn@mums.ac.ir
چکیده: (3559 مشاهده)
اهداف: اثر ضد پرفشار ی (Hypertension) تزریق وریدی کروسین در مطالعه قبلی ما مشاهده شده است. در این مطالعه اثر تزریق داخل صفاقی(ip) کروسین (Crocin) بر پرفشاری ناشی از آنژیوتانسین 2 (Angiotensin II: Ang II) با دوز ng/kg 50 در موش های صحرایی بررسی شد.
مواد و روشها: در مطالعه تجربی حاضر، 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 5 گروه:
Control (Cont)، Ang II50، Losartan (Los) + Ang II، Crocin (Cro)100 + Ang II و Cro200 + Ang II تقسیم شدند (تعداد 6 سر موش صحرایی در هر گروه). برای القا پرفشاری، آنژیوتانسین 2 (50 نانوگرم/ کیلوگرم،i.v) تزریق شد. لوسارتان (10 میلی گرم/ کیلوگرم، i.v) و کروسین (100 و 200 میلی گرم/ کیلوگرم، ip) 30 دقیقه قبل از آنژیوتانسین 2 تزریق شدند. فشار خون سیستولیک (Systolic Blood Pressure: SBP)، فشار متوسط شریانی
(Mean Arterial Pressure: MAP)و ضربان قلب (Heart Rate: HR) پس از کانول گذاری شریان به طور مدام توسط سیستم پاور لب ثبت، سپس ماکزیمم تغییرات (∆; اختلاف قبل و بعد از تزریق) محاسبه و بین گروهها مقایسه گردیدند. 0.05>p بعنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.
یافته ها: آنژیوتانسین 2 بطور معنی داری باعث افزایش تغییرات SBP، MAP و کاهش HR در دقایق مختلف گردید (0.001>p). و لوسارتان این اثرات انژیوتانسین 2 را کاهش داد. پیش درمانی با تزریق داخل صفاقی کروسین به طور معنی داری افزایش SBP، MAP ناشی از آنژیوتانسین 2 را کاهش داد ولی اثر مهمی بر برادیکاردی ناشی از آنژیوتانسین 2 نداشت.
نتیجه گیری: تزریق داخل صفاقی کروسین از طریق اثر بر گیرندهAT1 باعث کاهش پر فشاری ناشی از دوز ng/kg 50 آنژیوتانسین 2 گردید که قابل مقایسه با لوسارتان است. لذا احتمالا اثر قلبی - عروقی کروسین توسط این گیرنده آنژیوتانسین 2 صورت می گیرد.
مواد و روشها: در مطالعه تجربی حاضر، 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 5 گروه:
Control (Cont)، Ang II50، Losartan (Los) + Ang II، Crocin (Cro)100 + Ang II و Cro200 + Ang II تقسیم شدند (تعداد 6 سر موش صحرایی در هر گروه). برای القا پرفشاری، آنژیوتانسین 2 (50 نانوگرم/ کیلوگرم،i.v) تزریق شد. لوسارتان (10 میلی گرم/ کیلوگرم، i.v) و کروسین (100 و 200 میلی گرم/ کیلوگرم، ip) 30 دقیقه قبل از آنژیوتانسین 2 تزریق شدند. فشار خون سیستولیک (Systolic Blood Pressure: SBP)، فشار متوسط شریانی
(Mean Arterial Pressure: MAP)و ضربان قلب (Heart Rate: HR) پس از کانول گذاری شریان به طور مدام توسط سیستم پاور لب ثبت، سپس ماکزیمم تغییرات (∆; اختلاف قبل و بعد از تزریق) محاسبه و بین گروهها مقایسه گردیدند. 0.05>p بعنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.
یافته ها: آنژیوتانسین 2 بطور معنی داری باعث افزایش تغییرات SBP، MAP و کاهش HR در دقایق مختلف گردید (0.001>p). و لوسارتان این اثرات انژیوتانسین 2 را کاهش داد. پیش درمانی با تزریق داخل صفاقی کروسین به طور معنی داری افزایش SBP، MAP ناشی از آنژیوتانسین 2 را کاهش داد ولی اثر مهمی بر برادیکاردی ناشی از آنژیوتانسین 2 نداشت.
نتیجه گیری: تزریق داخل صفاقی کروسین از طریق اثر بر گیرندهAT1 باعث کاهش پر فشاری ناشی از دوز ng/kg 50 آنژیوتانسین 2 گردید که قابل مقایسه با لوسارتان است. لذا احتمالا اثر قلبی - عروقی کروسین توسط این گیرنده آنژیوتانسین 2 صورت می گیرد.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
فيزيولوژی پزشکی
دریافت: 1397/3/16 | پذیرش: 1397/5/27 | انتشار: 1397/6/31
دریافت: 1397/3/16 | پذیرش: 1397/5/27 | انتشار: 1397/6/31
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |