دوره 22، شماره 4 - ( پاییز 1395 )                   جلد 22 شماره 4 صفحات 358-353 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران
2- گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران ، mahmodimokhtar85@gmail.com
3- گروه آمار زیستی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران
چکیده:   (4526 مشاهده)

اهداف: نصب خط وریدی برای بیشتر بیماران یک تجربه ناخوشایند و دردناک است. بنابراین ضروری است روش‌های جدیدی به‌منظور کاهش یا حتی حذف درد در ناحیه تزریق بیماران ارایه شود. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر وضعیت‌دهی (نشسته یا خوابیده) حین نصب خط وریدی بر میزان درد و اضطراب بعد از آن در بیماران بود.

ابزار و روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور در سال 1394، 60 بیمار بستری در بخش‌های داخلی بیمارستان آموزشی درمانی امیرالمومنین(ع) اراک به‌روش دردسترس انتخاب و براساس تخصیص تصادفی ساده به دو گروه وضعیت نشسته و وضعیت خوابیده به پشت تقسیم شدند. شاخص‌های شدت درد و شدت اضطراب، قبل و بعد از انجام رگ‌گیری در هر دو گروه براساس مقیاس دیداری (VAS) مورد بررسی قرار گرفت. داده‌ها به‌کمک نرم‌افزار SPSS 20 و با استفاده از آزمون‌های مجذورکای، T زوجی و T مستقل تحلیل شدند.

یافته‌ها: میانگین نمره اضطراب قبل از رگ‌گیری در دو گروه با یکدیگر اختلاف آماری معنی‌داری نداشت (05/0p>)، اما بعد از رگ‌گیری میانگین نمره اضطراب و همین طور میانگین نمره درد در گروه نشسته به‌صورت معنی‌داری بیشتر از گروه خوابیده بود (0001/0=p). همچنین میانگین نمره اضطراب در گروه خوابیده، قبل و بعد از رگ‌گیری با یکدیگر اختلاف آماری معنی‌دار نشان داد (0001/0=p)، اما در گروه نشسته بین قبل و بعد از رگ‌گیری تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (05/0p>).

نتیجه‌گیری: قرارگرفتن در وضعیت خوابیده به پشت در مقایسه با وضعیت نشسته حین نصب خط وریدی می‌تواند باعث کاهش میزان درد و اضطراب بعد از آن در بیماران شود.

واژه‌های کلیدی: اضطراب، درد، وضعیت، خط وریدی
متن کامل [PDF 227 kb]   (1839 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: علوم پايه پزشكي
دریافت: 1394/10/27 | پذیرش: 1395/4/29 | انتشار: 1395/8/8

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.