اهداف: در سال‌های اخیر، هموسیستئین خون به‌عنوان عامل اصلی پاتوژنز بیماری‌های قلبی- عروقی مورد توجه قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر فعالیت بدنی بر سطوح هموسیستئین سرم و سایر عوامل خطرزای قلبی- عروقی در زنان چاق یا دارای اضافه‌وزن بود.

مواد و روش‌ها: در این پژوهش نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه شاهد در سال 1394، 18 نفر از زنان مراجعه‌کننده به مجموعه‌های ورزشی الزهرا^(س) مناطق 3 و 4 تهران به‌روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شده و مورد مطالعه قرار گرفتند. آزمودنی‌ها به‌صورت تصادفی به دو گروه فعالیت بدنی و شاهد تقسیم شدند که برنامه مداخله برای گروه فعالیت بدنی اجرا شد و گروه شاهد هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. پروتکل تمرین شامل تمرین کششی و فعالیت ایروبیک با شدت ۶٠ تا ٧٥% حداکثر ضربان قلب به‌مدت ١٠ هفته و ٥ جلسه در هفته بود. در آغاز و ٤٨ ساعت پس از پایان تمرین، سطوح هموسیستئین سرم و لیپیدها در آزمودنی‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت. داده‌ها به‌کمک نرم‌افزار SPSS 16 و با استفاده از آزمون‌های T زوجی و T مستقل تحلیل شدند.

یافته‌ها: بعد از اجرای تمرینات ورزشی، میانگین سطح هموسیستئین سرم در گروه فعالیت بدنی نسبت به گروه شاهد کاهش معنی‌داری یافت (٠01/٠=p)، اما در میزان چربی‌های خون تفاوت معنی‌داری بین دو گروه فعالیت بدنی و شاهد وجود نداشت (05/0p>).

نتیجه‌گیری: ١٠ هفته فعالیت بدنی در زنان چاق یا دارای اضافه‌وزن می‌تواند با کاهش غلظت هموسیستئین سرم، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی- عروقی را کاهش دهد.