اهداف: سندروم روده تحریکپذیر (IBS) از شایعترین اختلالات کارکردی دستگاه گوارش است. درمانهای متفاوت دارویی و روانشناختی برای کنترل علایم این بیماری بهکار برده میشود. هدف مطالعه حاضر، تعیین اثربخشی آموزش مدیریت استرس شناختی- رفتاری بر شدت علایم و بهزیستی هیجانی بیماران مبتلا به سندروم روده تحریکپذیر بود.
مواد و روشها: در این کارآزمایی بالینی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل، 30 نفر از بیماران مبتلا به سندروم روده تحریکپذیر در سال 1391 در شهر اردبیل بهروش دردسترس، انتخاب و بهصورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارده شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه شدت علایم سندروم روده تحریکپذیر، مقیاس عاطفه مثبت و منفی خصلتی و مقیاس رضایت از زندگی بود. برنامه درمانی مدیریت استرس شناختی- رفتاری در 10 جلسه 90دقیقهای و بهصورت گروهی برای گروه آزمایش برگزار شد. ارزیابی بیماران در دو مرحله پیشآزمون و پسآزمون صورت گرفت. تجزیه و تحلیل دادهها بهکمک نرمافزار SPSS 20 و با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره انجام شد.
یافتهها: بین میانگین نمرات عاطفه مثبت، عاطفه منفی، رضایت از زندگی و شدت علایم سندروم روده تحریکپذیر در دو گروه آزمایش و کنترل در مرحله پسآزمون تفاوت معنیدار وجود داشت (001/0p<). آموزش مدیریت استرس شناختی- رفتاری توانست 51% واریانس مولفه عاطفه مثبت، 55% واریانس مولفه عاطفه منفی، 89% واریانس رضایت از زندگی و 57% واریانس شدت علایم IBS را تعیین کند.
نتیجهگیری: درمان مدیریت استرس شناختی- رفتاری میتواند در کاهش شدت علایم و افزایش بهزیستی هیجانی بیماران مبتلا به سندروم روده تحریکپذیر موثر باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |