اهداف: کاربرد گیاهان دارویی در درمان بیماری‌های کبدی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. گیاه مریم‌گلی در طب سنتی برای درمان طیف وسیعی از بیماری‌ها استفاده شده است. هدف این مطالعه، بررسی اثرات درمانی مریم‌گلی بر سمیت کبدی ناشی از استامینوفن بود.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی 60 سر موش سوری آلبینو به 6 گروه تقسیم شدند. گروه اول سرم فیزیولوژی، گروه دوم عصاره خام مریم‌گلی و گروه سوم 500میلی‌گرم استامینوفن به‌ازای هر کیلوگرم به‌صورت تک‌دوز دریافت کردند. گروه‌های چهارم، پنجم و ششم به‌مدت 5 روز دوزهای 125، 250 و 500میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم از عصاره مریم‌گلی را دریافت نمودند. سپس یک ساعت پس از تجویز آخرین دوز عصاره، 500 میلی‌گرم استامینوفن دریافت ‌کردند. 24 ساعت بعد، از کاروتید موش‌ها خونگیری به‌عمل آمد و سطوح آنزیم‌های کبدی و بیلی‌روبین اندازه‌گیری شد. همچنین کبد آنها مورد مطالعات بافت‌شناسی قرار گرفت. تحلیل آماری توسط نرم‌افزار SPSS 16 و آنالیز واریانس یک‌طرفه انجام شد.

یافته‌ها: تجویز استامینوفن باعث افزایش معنی‌دار آنزیم‌های کبدی و غلظت بیلی‌روبین مستقیم و کامل در مقایسه با گروه کنترل شد (05/0p<). تجویز عصاره مریم‌گلی در دوز‌های 125، 250 و 500میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم به‌صورت معنی‌داری باعث کاهش آنزیم‌های کبدی و بیلی‌روبین مستقیم و کامل در مقایسه با گروه کنترل مثبت شد (05/0p<). مشاهدات بافت‌شناسی نیز این نتایج را تایید کرد.

نتیجه‌گیری: مریم‌گلی در دوزهای 250 و 500میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم دارای پتانسیل بالقوه محافظتی در مقابل آسیب ایجادشده توسط استامینوفن است و باعث بهبود چشمگیر آسیب بافتی و شاخص‌های بیوشیمیایی در آسیب کبدی می‌شود.