اهداف: ملاتونین نقش تعدیل‌کنندگی در عملکرد دستگاه عصبی داشته و ترشح آن از یک ریتم شبانه­روزی و وابسته به پیام­های بینایی پیروی می‌کند. حضور گیرنده­های این هورمون در نواحی مختلف مغز نشان داده شده است. در دوره بحرانی تکامل مغز، ساختار مغز پستانداران به­شدت تحت تاثیر پیام­های حسی محیطی قرار می­گیرد. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر برهم‌کنش سن و محرومیت از بینایی در دوره بحرانی تکامل مغز بر بیان گیرنده­های ملاتونین در هیپوکامپ موش صحرایی بود.

مواد و روش‌ها: این مطالعه تجربی روی 36 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار که در دو گروه پرورش‌یافته در سیکل 12 ساعت روشنایی و 12 ساعت تاریکی و تاریکی کامل قرار گرفتند، انجام شد. حیوانات هر گروه در سنین 2، 4 و 6هفتگی (تعداد در هر گروه=6 سر) وارد مطالعه شدند. بیان mRNA مربوط به گیرنده­های ملاتونین MT1 و MT2، در هیپوکامپ با روش RT-PCR و بیان پروتئین آنها با روش وسترن‌بلات بررسی شد. داده­ها توسط آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره یک‌سویه به‌همراه آزمون توکی آنالیز شدند.

یافته‌ها: بیان نسبی mRNA و پروتئین گیرنده­های MT1 و MT2 در حیوانات LR از سن 2 تا 6هفتگی در حدود 36% افزایش داشت (001/0p<). محرومیت از بینایی باعث شد تا بیان MT1 به­میزان 35% و بیان MT2 به­میزان 50% از سن 2 تا 6هفتگی کاهش یابد (001/0p< برای هر دو مقایسه).

 نتیجه‌گیری: همزمان با افزایش سن در دوره بحرانی تکامل مغز، بر بیان هر دو گیرنده ملاتونین در ناحیه هیپوکامپ موش صحرایی افزوده می‌شود و محرومیت از بینایی این روند را معکوس می­نماید.