اهداف: محدودیت مصرف مایعات از مهم‌ترین عوامل ایجاد اختلال عملکرد کلیوی در ماه رمضان است. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر یک‌ماه روزه‌داری همراه با فعالیت ورزشی منظم بر تغییرات الکترولیت‌ها و اسمولاریته سرمی مردان کشتی‌گیر بود. مواد و روش‌ها: این پژوهش نیمه‌تجربی با طرح آزمون‌های تکراری در مردان کشتی‌گیر در ماه رمضان سال 1435ه.ق. (تیر و مرداد 1393ه.ش.) که طول مدت روزه‌داری حدود 16 ساعت بود، انجام شد. از میان ورزشکاران کشتی‌گیر داوطلب، 9 نفر کشتی‌گیر نخبه و سالم با متوسط 8 سال سابقه به روش نمونه‌گیری انتخابی در دسترس و هدفدار گزینش شدند. میزان الکترولیت‌های سرمی و ترکیب بدن 3 روز قبل از ماه مبارک رمضان، پس از 14 روز روزه‌داری، پس از 28 روز روزه‌داری و 2 هفته پس از ماه مبارک رمضان در شرایط یکسان سنجش شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس اندازه‌های مکرر تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: شاخص وزن بدن (001/0=p) و میزان آب بدن (037/0=p) در پایان دوره ماه رمضان کاهش معنی‌داری یافتند. تغییرات میانگین‌های درون‌گروهی اوره (049/0=p)، کراتینین (031/0=p)، اسیداوریک (0001/0=p) و سدیم (01/0=p) طی دوره ماه رمضان نسبت به ابتدای ماه رمضان دارای افزایش معنی‌دار بود. تغییرات میانگین‌های درون‌گروهی شاخص اسمولاریته سرم (001/0=p) طی ماه رمضان افزایش معنی‌دار یافت. نتیجه‌گیری: روزه‌داری اسلامی سبب افزایش الکترولیت‌های سرمی و اسمولاریته در ورزشکاران حرفه‌ای می‌شود.

واژه‌های کلیدی: روزه‌داری، ورزش، الکترولیت‌ها، سرم

متن کامل [PDF 242 kb]   (2042 دریافت)