logo
دوره 20، شماره 4 - ( 10-1393 )                   جلد 20 شماره 4 صفحات 229-223 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Safayi delouyi Z., Valadkhani Z., Sohrabi M.. Analysis the Prevalence of Trichomonas vaginalis in Women Clinics of Tehran City’s Referents by PCR. Intern Med Today 2015; 20 (4) :223-229
URL: http://imtj.gmu.ac.ir/article-1-2011-fa.html
صفایی دلویی زهرا، ولدخانی زرین تاج، سهرابی مجتبی. بررسی شیوع تریکوموناس واژینالیس در مراجعان به درمانگاه‌های زنان شهر تهران با واکنش زنجیره‌ای پلیمرازی. طب داخلی روز. 1393; 20 (4) :223-229

URL: http://imtj.gmu.ac.ir/article-1-2011-fa.html


1- گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران
2- انستیتوپاستورایران ، valad.zarrin@gmail.com
3- دانشگاه آزاد قم
چکیده:   (6712 مشاهده)

  اهداف: تریکومونیازیس، شایع‌ترین بیماری منتقل‌شونده از طریق جنسی در دنیاست. این مطالعه با هدف بررسی شیوع تریکوموناس واژینالیس به‌روش PCR در مراجعان به درمانگاه‌های زنان شهر تهران انجام شد.

  مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی روی 140 زن مراجعه‌کننده که به درمانگاه‌های زنان بیمارستان لقمان و شهید شوریده تهران از آبان 92 تا اردیبهشت 93، انجام شد. اطلاعات جمعیت‌شناختی زنان از طریق پرسش‌نامه‌ جمع‌آوری شد. با استفاده از 2 سواب استریل، از قسمت خلفی فورنیکس واژن، مقداری از ترشحات جمع‌آوری شد که یک سواب برای بررسی در محیط کشت TYI-S-33 واژینال و دیگری برای انجام روش مولکولی در لوله آزمایش حاوی2میلی‌لیتر سرم فیزیولوژی استریل قرار داده و به آزمایشگاه منتقل شد. در روش PCR از پرایمرهای اختصاصی ژن P270 استفاده شد. داده‌ها توسط نرم‌افزار 11 SPSS و آزمون آماری T تک‌نمونه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

  یافته‌ها: از 46 بیمار مشکوک به عفونت با تریکوموناس واژینالیس، نمونه ترشحات واژن 11 نفر (8/7%) و نمونه ادرار 4 نفر (8/2%) با روش PCR ، نمونه ترشحات واژن 6 نفر (2/4%) و نمونه ادرار 1 نفر (5/0%) با روش کشت، مثبت گزارش شد. بین تحصیلات مراجعان و شغل همسر و آلودگی به انگل تریکوموناس واژینالیس رابطه معنی‌دار آماری وجود داشت (05/0 p< ). بین روش پیشگیری از بارداری و آلودگی به انگل تریکوموناس واژینالیس رابطه معنی‌داری آماری وجود نداشت (05/0 p> ).

  نتیجه‌گیری: استفاده از روش‌های جدید مولکولی مبتنی بر PCR ، به‌عنوان روشی مکمل یا جایگزین روش‌های فعلی برای تشخیص انگل تریکوموناس واژینالیس پیشنهاد می‌شود.

 

متن کامل [PDF 479 kb]   (2122 دریافت)    
نوع مطالعه: كاربردي | موضوع مقاله: علوم پايه پزشكي
دریافت: 1393/4/17 | پذیرش: 1393/10/16 | انتشار: 1393/10/17

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.