اهداف: سرطان معده شایع‌ترین سرطان در مردان در ایران و سومین سرطان شایع بین زنان ایران پس از سرطان پستان و روده بزرگ است. این مطالعه با هدف مقایسه عوارض و میزان بقا بین دو روش بخیه دستی و با منگنه جراحی در ازوفاگوژژنوستومی به‌دنبال گاسترکتومی توتال انجام شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه هم‌گروهی تاریخی، 116 بیمار نیازمند گاسترکتومی توتال مبتلا به سرطان پروگزیمال معده و دهانه معده بودند طی سال‌های 90-1384 به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. بیماران از نظر سن، جنسیت، روش جراحی، میزان نشت و عوارض دیگر در دوره بستری و حداقل 12 ماه پس از جراحی و میزان بقای یک‌ساله مورد بررسی قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS 20 و از آزمون‌های مجذور کای، T مستقل، کاپلان- مایر و رگرسیون کاکس استفاده شد.
یافته‌ها: بخیه در 40 بیمار (5/34%) به‌صورت دستی و در 76 بیمار (5/65%) با منگنه جراحی انجام‌ شد. در روش بخیه دستی، 6 مورد (15%) و در روش منگنه جراحی 2 مورد (6/2%) نشت بخیه وجود داشت (018/0=p). در گروه بخیه دستی، متوسط زمان عمل جراحی، 7/50±9/273دقیقه و در گروه منگنه جراحی 8/65±3/252دقیقه بود (025/0=p). در روش بخیه با منگنه جراحی 8 مورد (20%) و در روش بخیه دستی 4 مورد (3/5%) مرگ‌ومیر بعد از عمل رخ داد (009/0=p).
نتیجه‌گیری: با توجه به کمتربودن میزان نشت و مرگ‌ومیر بعد از عمل، ازوفاگوژژنوستومی با منگنه جراحی مفیدتر از روش بخیه دستی است.