دوره 11، شماره 1 - ( جلد-1 1384 )                   جلد 11 شماره 1 صفحات 52-48 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- ، mniaki33@yahoo.com
چکیده:   (12058 مشاهده)
زمینه و هدف: بیماریهای قلبی- عروقی از شایعترین عوامل تهدیدکننده حیات انسان محسوب می‌شوند و شناخت عوامل خطرساز برای ایجاد آن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار می‌باشد و مطالعات فراوانی را در سراسر جهان به خود معطوف کرده است. یکی از این عوامل خطر برای پدیده حاد کرونری، افزایش ذخیره آهن می‌باشد. در حال حاضر مطالعات انجام شده در این زمینه محدود است. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین فریتین و انفارکتوس حاد میوکارد و نقش احتمالی آن در ایجاد بیماری زودرس عروق کرونر انجام شد. روش بررسی: در این تحقیق مورد- شاهدی و مقطعی، 104 بیمار مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد بستری در بیمارستان شهید بهشتی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بابل در طی 18 ماه به عنوان گروه مورد و 138 نفر از بین افراد سالم اجتماع به عنوان شاهد انتخاب شدند. از هر فرد، نمونه سرم به مقدار 5 میلی‌لیتر تهیه شد؛ سپس سطح فریتین سرم به روش رادیو ایمونواسی و با استفاده از کیت فریتین در آخر هفته دوم پس از انفارکتوس حاد میوکارد در آزمایشگاه اندازه‌گیری شد. تشخیص انفارکتوس حاد میوکارد بر اساس حداقل مثبت بودن دو تا از سه معیار درد تیپیک سینه، تغییرات نوار قلب (EKG) سطحی و افزایش آنزیم بود. میانگین فریتین دو گروه با استفاده از آزمونهای آماری t و Chi-Square بررسی و مقایسه شدند. همچنین سطح فریتین گروه مورد و شاهد کمتر و بالاتر از 50 سال نیز مورد مقایسه قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین سن در گروه مورد 122/60 و در گروه شاهد 257/55 سال بود. میانگین فریتین در مردان گروه مورد و شاهد به ترتیب 6/1782/209 و 2/53 47/75 میکروگرم در لیتر و از نظر آماری معنی‌دار بود (0001/0P<). میانگین فریتین در زنان در گروه مورد و شاهد به ترتیب 2/15  1/145 و 3/61  5/72 میکروگرم در لیتر و از نظر آماری معنی‌دار بود (004/0P<). نتیجه گیری: یافته‌های این مطالعه نشان داد که ارتباط مستقیم و مثبتی بین سطح فریتین و بروز انفارکتوس حاد میوکارد وجود دارد، بنابر این فریتین را باید به عنوان یک عامل خطرساز در بروز انفارکتوس حاد میوکارد حاد مورد توجه قرار داد.
متن کامل [DOC 124 kb]   (8256 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: پزشكي داخلی
دریافت: 1387/2/30 | انتشار: 1384/1/26

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.