اهداف: ابتلا به دیابت، سبب اختلالات جنسی در افراد می‌شود. هدف از این مطالعه، بررسی اثر عصاره برگ بارهنگ بر مورفولوژی بافتی بیضه، پارامترهای اسپرمی و غلظت سرمی تستوسترون در موش‌های صحرایی دیابتی‌شده بود. روش‌ها: 24 سر موش صحرایی نر به‌طور تصادفی به سه گروه کنترل (C؛ دریافت‌کننده نرمال‌سالین)، دیابتی (DP) که عصاره برگ بارهنگ را با دوز 100میلی‌گرم‌برکیلوگرم وزن بدن به‌طور روزانه به‌مدت 42 روز و به روش داخل صفاقی دریافت کردند و کنترل دیابتی (D)تقسیم شدند. پس از اتمام تیمار، برای تعیین غلظت سرمی تستوسترون بلافاصله خون‌گیری انجام شد. اسپرم‌ها از دم اپیدیدیم جمع‌آوری و تعداد و شکل اسپرم‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت. مقاطع بافتی از بیضه تهیه و رنگ‌آمیزی‌های هماتوکسیلین- ائوزین و اُیل- رِد- اُیل انجام شد و اسلایدها با میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمون واریانس یک‌طرفه تحلیل شدند. یافته‌ها: تیمار با عصاره برگ بارهنگ در گروه DP باعث افزایش معنی‌داری در غلظت سرمی تستوسترون نسبت به گروه D شد (05/0p<)، اما بین گروه‌های C و DP اختلاف آماری معنی‌داری مشاهده نشد. تعداد سلول‌های لایدیگ در گروه DP افزایش معنی‌داری نسبت به گروه D داشت (05/0p<)، درحالی‌که بین گروه C و DP اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. تیمار با عصاره برگ بارهنگ در گروه DP باعث افزایش معنی‌داری در تعداد اسپرم و کاهش معنی‌داری در درصد اسپرم‌های غیرطبیعی نسبت به گروه D شد (001/0p<)، اما بین گروه DP و C اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: بارهنگ با افزایش اسپرماتوژنز موجب افزایش باروری در موش‌های دیابتی می‌شود.

واژه‌های کلیدی: دیابت، بارهنگ، اسپرم، بیضه، موش

متن کامل [PDF 299 kb]   (2204 دریافت)