دوره 13، شماره 2 - ( جلد-2 1386 )                   جلد 13 شماره 2 صفحات 74-71 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- ، j-akhondian@mums.ac.ir
چکیده:   (11120 مشاهده)
زمینه و هدف: تفاوت زیادی بین متخصصین در نحوه برخورد با کودک مبتلا به تب و تشنج وجود دارد. بیشتر متخصصین مجرب توصیه به انجام بذل مایع نخاع برای کودک مبتلا به تب و تشنج می کنند. با این حال خطر مننژیت در این بیماران بسیار کم است. این به این معنی است که در بسیاری از موارد بذل مایع نخاع بی دلیل صورت می گیرد. بررسی فاکتورهای خطر بروز مننژیت در این بیماران می تواند کمک کننده پزشک برا ی انتخاب بیمار جهت انجام بذل مایع نخاع باشد. روش تحقیق: این مطالعه به صورت مقطعی، توصیفی تحلیلی بر روی 45 کودک مبتلا به تب و تشنج (FC) و 15 بیمار مبتلا به مننژیت مراجعه با تب و تشنج بین 3 ماه تا 18 ماهگی مراجعه کننده به اورژانس اطفال بیمارستان امام رضا ( ع ) از بهمن 80 لغایت آبان 81 انجام شد. اطلاعات فردی، شواهد کلینیکی و آزمایشگاهی در دو گروه مقایسه شد. یافته‌ها: 16 بیمار از میان 60 بیمار زیر 6 ماه سن داشتند که نیمی مربوط به گروه مننژیت بودند (007/=p) . 28 بیمار دارای تشنج کمپلکس بودند که از این میان 11 بیمار در گروه مننژیت بود(017/=p).CRP مثبت در 7 مورد از 15 مورد مننژیت و در 3 مورد از 45 بیمار تب و تشنج وجود داشت. لکوسیتوز (10000WBV>) در 10 بیمار مبتلا به مننژیت و 14 بیمار مبتلا به تب وتشنج وجود داشت (015/0=p). نتیجه‌گیری: هر چند در این مطالعه تفاوتهایی بین گروه مننژیت با تب و تشنج مشاهده شده است، هنوز بذل مایع نخاع در این دسته بیماران در سنین پایین توصیه میشود. با این حال در این زمینه انجام مطالعات با حجم بیشتر منطقی به نظر می رسد.
متن کامل [DOC 126 kb]   (3845 دریافت)    
نوع مطالعه: گزارش موردی | موضوع مقاله: پزشكي داخلی
دریافت: 1387/1/5 | انتشار: 1386/4/24

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.