زمینه و هدف: اسکیزوفرنی از جمله اختلالاتی است که می تواند باعث افت ضریب هوشی و توانایی های ذهنی فرد شود و همچنین علایمی که در این بیماری دیده می شود به طور مستقیم و غیر مستقیم با ظرفیت های هوشی بیمار مرتبط است. بعضی از محققین نشان داده اند که توانمندی ذهنی و تحصیلی بیمار و سطح بینش بیماران اسکیزوفرن با وضعیت بالینی بیماران نیز ارتباط دارد. تحقیق حاضر به بررسی ارتباط بین سطوح بینش بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی و سطوح تحصیلات بیمار و علایم مثبت و منفی بیماران می پردازد. روش تحقیق: این مطالعه مقطعی شامل 125 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی است که در سنین بین 18 و 45 سال بوده و به بیمارستان دانشگاهی روانپزشکی ابن سینای مشهد مراجعه کرده اند. مطالعه از اردیبهشت 1384 لغایت اردیبهشت 1386 ادامه یافته است. توسط آزمون نشانگان مثبت و منفی اسکیزوفرنی، به ارزیابی شدت اختلال بررسی گردید. به جهت بررسی سطح بینش از Schedule for assessing the three components of insight (SATCI) استفاده شد. یافته ها: در تحلیل داده های بدست آمده از آزمون های تحلیل همبستگی پیرسون استفاده شده و سطح معنی داری 05/0p< تعریف شد. بین سطح تحصیلات بر اساس سنوات تحصیلی و سطح بینش رابطه مثبت معنی داری وجود داشت (05/0p<) و میانگین نمره آزمون PANSS در هر سه علایم مثبت، منفی و کلی با نمره آزمون SATCI ارتباط معکوس معنی داری داشت (05/0p<). نتیجه گیری: سطح تحصیلات بیماران اسکیزوفرن به طور چشمگیری با میزان بینش آنها ارتباط دارد. همچنین بین شدت بالینی بیماری و سطح بینش بیماران ارتباط معکوسی وجود دارد و این ارتباط با هر دو نوع علایم مثبت و منفی اسکیزوفرنی دیده می شود.

واژه‌های کلیدی: اسکیزوفرنی، علایم مثبت و منفی، بینش، تحصیلات

متن کامل [DOC 198 kb]   (6735 دریافت)