دوره 18، شماره 3 - ( پاییز 1391 )
جلد 18 شماره 3 صفحات 140-135 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nourshahi M, Taheri Chadorneshin H, Pirouz M. Effect of endurance training in hypoxia-normobaric and normal conditions on serum VEGF concentration, hemoglobin and blood hematocrit. Intern Med Today 2012; 18 (3) :135-140
URL: http://imtj.gmu.ac.ir/article-1-1434-fa.html
URL: http://imtj.gmu.ac.ir/article-1-1434-fa.html
نورشاهی مریم، طاهری چادرنشین حسین، پیروز مهدی. اثر تمرین استقامتی در شرایط هایپوکسی- نورموباریک و شرایط طبیعی بر غلظت VEGF سرمی، هموگلوبین و هماتوکریت خون. طب داخلی روز. 1391; 18 (3) :135-140
1- گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران ، kh.taheri_62@yahoo.com
چکیده: (8492 مشاهده)
اهداف: قرارگیری اولیه در شرایط هایپوکسی سطح فاکتور رشد آندوتلیال عروقی، هموگلوبین و هماتوکریت خون را افزایش می‌دهد. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرین در شرایط هایپوکسی- نورموباریک و شرایط طبیعی بر سطح VEGF سرمی و فاکتورهای خونی هموگلوبین و هماتوکریت بود.
روش‌ها: این پژوهش مقطعی در دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی انجام شد. از بین داوطلبان واجد شرایط 24 مرد غیرفعال که حداقل در 6 ماه منتهی به مطالعه سابقه هیچ‌گونه فعالیت منظم نداشتند به‌صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. شاخص توده بدنی، چربی زیرپوستی، حداکثر اکسیژن مصرفی و ضربان قلب بیشینه در دو مرحله اندازه‌گیری و آزمودنی‌ها براساس حداکثر اکسیژن مصرفی در 3 گروه 8نفره هایپوکسی، نورموباریک و کنترل قرار داده شدند. از تحلیل واریانس دوطرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی به کمک نرم‌افزار SPSS 16 برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد.
یافته‌‌ها: 8 هفته تمرین در شرایط هایپوکسی- نورموباریک باعث افزایش معنی‌دار غلظت VEGF سرمی گروه هایپوکسی نسبت به دو گروه دیگر شد. افزایش معنی‌دار غلظت هموگلوبین و هماتوکریت در گروه هایپوکسی فقط نسبت به گروه کنترل مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: تمرین استقامتی در شرایط هایپوکسی سطح VEGF سرمی را نسبت به تمرین در شرایط نورموباریک بیشتر افزایش می‌دهد. تمرین استقامتی در شرایط هایپوکسی- نورموباریک موجب افزایش هموگلوبین و هماتوکریت خون می‌شود.
روش‌ها: این پژوهش مقطعی در دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی انجام شد. از بین داوطلبان واجد شرایط 24 مرد غیرفعال که حداقل در 6 ماه منتهی به مطالعه سابقه هیچ‌گونه فعالیت منظم نداشتند به‌صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. شاخص توده بدنی، چربی زیرپوستی، حداکثر اکسیژن مصرفی و ضربان قلب بیشینه در دو مرحله اندازه‌گیری و آزمودنی‌ها براساس حداکثر اکسیژن مصرفی در 3 گروه 8نفره هایپوکسی، نورموباریک و کنترل قرار داده شدند. از تحلیل واریانس دوطرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی به کمک نرم‌افزار SPSS 16 برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد.
یافته‌‌ها: 8 هفته تمرین در شرایط هایپوکسی- نورموباریک باعث افزایش معنی‌دار غلظت VEGF سرمی گروه هایپوکسی نسبت به دو گروه دیگر شد. افزایش معنی‌دار غلظت هموگلوبین و هماتوکریت در گروه هایپوکسی فقط نسبت به گروه کنترل مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: تمرین استقامتی در شرایط هایپوکسی سطح VEGF سرمی را نسبت به تمرین در شرایط نورموباریک بیشتر افزایش می‌دهد. تمرین استقامتی در شرایط هایپوکسی- نورموباریک موجب افزایش هموگلوبین و هماتوکریت خون می‌شود.
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
گوارش و کبد
دریافت: 1390/11/14 | پذیرش: 1392/2/15 | انتشار: 1392/2/15
دریافت: 1390/11/14 | پذیرش: 1392/2/15 | انتشار: 1392/2/15
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |