چکیده

  مقدمه و هدف : اضطراب یکی از عوامل روحی- روانی ورزشکاران است که بررسی اثرات و عوامل ایجاد کننده­ی آن می تواند برخی از مشکلات این افراد را برطرف کند. تحقیق حاضر با هدف تعیین
رابطه­ی اضطراب مربیان با اضطراب و عملکرد بازیکنان فوتسال شهرستان گناباد انجام گرفته است .

  روش تحقیق : این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی می باشد که با استفاده از پرسشنامه ی اضطراب رقابتی ورزشی مارتنز و پرسشنامه ی ویژگی های فردی و چ ک لیست عملکرد ورزشی انجام گرفته است. جامعه ی آماری این تحقیق را 600 نفر بازیکن و مربی فوتسال در قالب 60 تیم 10 نفره تشکیل دادند. نمونه گیری به صورت سرشماری انجام شد. داده ها در نرم افزار آماری SPSS ویرایش 19 ثبت گردید. برای توصیف داده ها از آمار توصیفی شامل شاخص های تمایل مرکزی و پراکندگی و برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون کای دو و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید.

  یافته ها : نتایج تحقیق نشان داد که بین سطح اضطراب مربی با سطح اضطراب ورزشکاران رابطه ی معنی داری وجود دارد (0 19/0 p= ). همچنین بین سطح اضطراب مربی و عملکرد ورزشکاران، رابطه ی معنی دار مشاهده گردید (012/0 p= ). بین سطح اضطراب ورزشکاران و عملکرد آن ها رابطه ی منفی و معنی دار وجود داشت (0 1/0 p= ، 081/0- r= ) و نیز بین سطح اضطراب ورزشکاران و تجربه ی ورزشی (001 / p= ، 45/ 0- r= ) و نیز سن آن ها (001/0 p= ، 37/ 0- r= ) رابطه­ی معنی دار معکوس مشاهده شد.

  نتیجه گیری : اضطراب رقابتی در مقایسه با سایر عوامل روانی، دارای ارتباط عمیق تر و مؤثرتری در اجرای مهارت های حرکتی در شرایط مسابقه می باشد و افزایش اضطراب در بازیکنان باعث کاهش عملکرد آنان می شود. لذا مربیان و مسؤولین باید ضمن بررسی اضطراب رقابتی بین ورزشکاران نسبت به کاهش آن اقدام نمایند.