چکیده

هموتوراکس پدیده‌ای است که در آن مقادیر قابل توجهی خون در فضای پلور تجمع پیدا می‌کند و شایع‌ترین علت آن تروما می‌باشد. مواردی نیز ناشی از سایر علل و یا به صورت خود به خود رخ می‌دهد. در گزارش حاضر دو مورد از هموتوراکس در رابطه با زایمان واژینال ارائه می شود. بیماران در پایان یک دوره ی بارداری طبیعی بوده و به منظور انجام عمل زایمان طبیعی به بیمارستان معرفی شده بودند. در هر دو مورد القای زایمان انجام و زایمان به صورت واژینال و در یک مورد به کمک واکیوم  به انجام رسیده است. یکی از بیماران در زمان انتقال به اتاق عمل زایمان علائم افت فشار خون ناگهانی و سیانوز پیدا می کند.  به دنبال زایمان خونریزی واژینال ادامه پیدا می کند و هر دو بیمار با ترانسفیوژن  مکرر خون و پلاسمای تازه تحت مراقبت های لازم قرار می گیرند. یکی از دو مورد به دلیل اینرسی رحمی و عدم کنترل خونریزی رحمی هیستریکتومی می شود و مورد دیگر نیز به دلیل پارگی سرویکس تحت درمان قرار می گیرد. هر دو بیمار چند ساعت بعد از زایمان دچار دیسترس تنفسی می شوند. رادیوگرافی قفسه ی سینه ی تجمع مایع در فضای پلور را نشان می دهد. در یکی از بیماران ادم ریه نیز بروز می کند. توراسنتز تشخیصی وجود مایع خونی را ثابت می کند. اقدام به تخلیه ی مایع خونی با لوله گذاری در قفسه سینه می شود و بیماران به سرعت بعد از چند ساعت بهبودی تنفسی پیدا می نمایند و علیرغم وجود اختلالات انعقادی خونریزی ادامه پیدا نمی کند. به نظر می رسد اثرات هورمونی دوران بارداری روی عروق و افزایش کمپلیانس آن ها مقاومت آنان را در برابر نیروهای وارده تضعیف کرده و خطر خونریزی را از آن ها در فضای پلور که در زمان انجام مانورهای زایمانی بیشترین فشار منفی را تحمل می نمایند افزایش داده باشد. وجود اختلالات انعقادی مزید بر علت هستند. منطقی به نظر می رسد که برای جلوگیری از هموتوراکس، از انجام زایمان های تهاجمی و وارد کردن نیروی زیاد زایمانی خودداری شود و اختلالات انعقادی نیز در اسرع وقت اصلاح شود.