چکیده
زمینه و هدف: کیفیت در نظام آموزشی از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و هدف آن استفادهی بهینه از منابع و امکانات است. با توجه به اهمیت ارزشیابی در ارتقای کیفیت، این مطالعه به منظور ارزیابی درونی گروه پرستاری بهداشت جامعه و روان دانشگاه علوم پزشکی گناباد انجام شده است.
روش تحقیق: این پژوهش از نوع توصیفی و نمونه های پژوهش اعضای هیأت علمی، مدیران مربوطه، دانشجویان، مستندات و منابع مرتبط با گروه پرستاری بهداشت جامعه و روان دانشگاه بوده که به صورت غیرتصادفی مبتنی بر هدف انتخاب شده اند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه و چک لیست بوده و گردآوری داده ها با استفاده از مشاهده، پرسشگری و حصول اتفاق نظر به روش بحث گروهی متمرکز صورت گرفته و از روش های آمار توصیفی برای تفسیر نتایج استفاده شده است.
یافته ها: نتایج ارزیابی حاصل از مجموع نمرهی به دست آمده در 8 عامل، 41 ملاک و 212 نشانگر مورد بررسی نشان داد که عامل امکانات و تجهیزات آموزشی با کسب 18/92 درصد، بیشترین نمره و عامل دوره های آموزشی و برنامه های درسی و غیر درسی با احراز 55/55 درصد، کمترین نمره را به خود اختصاص داده است.
نتیجه گیری: گروه باید در موارد دارای وضعیت مطلوب، جهت حفظ و ارتقای بیشتر متناسب با پیشرفت علم و تکنولوژی تلاش نموده و برای بهبود عواملی که نمرهی بالایی در ارزیابی درونی نداشته، بررسی و برنامه ریزی دقیق نماید. همچنین مدیران دانشگاه نیز باید با کمک و حمایت های مؤثر، شرایط و منابع لازم برای بهبود وضعیت گروه و دستیابی به بهترین حد مطلوب را فراهم سازند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |