logo
دوره 16، شماره 3 - ( 7-1389 )                   جلد 16 شماره 3 صفحات 76-71 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Shahraki M R, Mirshekari H, Harati M, Shahraki A R. Evaluation of Tamarindus Indicia Seed Aqueous Extract on Tail Flick Reaction Time and Serum DHEA in Fructose-fed Male Rats. Intern Med Today 2010; 16 (3) :71-76
URL: http://imtj.gmu.ac.ir/article-1-967-fa.html
شهرکی محمد رضا، میرشکاری حمیده، هراتی مهدی، شهرکی احمد رضا. بررسی اثر عصاره آبی دانه تمبر هندی بر زمان واکنش دم و میزان DHEA سرم در موش های صحرایی نر تغذیه شده با فروکتوز. طب داخلی روز. 1389; 16 (3) :71-76

URL: http://imtj.gmu.ac.ir/article-1-967-fa.html


1- ، m_shahrakim@yahoo.com
چکیده:   (12625 مشاهده)
زمینه و هدف: سندرم مقاومت به انسولین یک اختلال متابولیکی است که در پاتوفیزیولوژی بیماری دیابت مؤثر است. چون میزان DHEA سرم و تحریک پذیری سلول های بدن را تغییر می دهد. هدف این مطالعه بررسی اثر عصاره آبی دانه تمبر هندی بر زمان واکنش دم به محرک دردزا و میزان DHEAS سرم در موش های صحرایی نر تغذیه شده با فروکتوز بوده است. روش تحقیق: این مطالعه بر روی 30 سر موش صحرایی نر که در سه گروه مساوی شاهد سالم (C)، تغذیه شده با فروکتوز (F) و تغذیه شده با فرکتوز و تحت درمان با عصاره دانه تمبر هندی‌ (FT) انجام شد. در پایان زمان واکنش دم به محرک دردزا و میزان DHEAS سرم اندازه گیری گردید. اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار کامپیوتری SPSS V.11 آنالیز گردید. نتایج به صورت Mean±SD بیان و اختلافات آماری در سطح معنی داری 5 درصد بررسی گردید. یافته ها: نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که زمان واکنش دم به محرک دردزا در گروه FT نسبت به گروه F کاهش یافت، اما مقدار DHEAS در این گروه نسبت به گروه F افزایش معنی داری نشان داد (05/0>p). نتیجه گیری: نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که مصرف عصاره ی آبی دانه ی تمبر هندی، موجب افزایش مقدارDHEAS و تحریک پذیری در موش های صحرایی نر تغذیه شده با فروکتوز می گردد که مکانیسم دقیق آن نیاز به مطالعه بیشتر دارد.
متن کامل [PDF 346 kb]   (2091 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: علوم پايه پزشكي
دریافت: 1389/9/20 | پذیرش: 1400/10/6 | انتشار: 1389/9/24

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.