دوره 14، شماره 4 - ( جلد 4 1387 )
جلد 14 شماره 4 صفحات 47-39 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mokaram M, Khoshfetrat M, Sahebanmaleki M. The comparison of atracurium and lidocaine for decreasing succinylcholine induced fasciculation, myalgia and serum potassium change in patients during induction of anesthesia. Intern Med Today 2009; 14 (4) :39-47
URL: http://imtj.gmu.ac.ir/article-1-478-fa.html
URL: http://imtj.gmu.ac.ir/article-1-478-fa.html
مکرم مهرداد، خوش فطرت معصوم، صاحبان ملکی محسن. مقایسه تأثیر لیدوکائین با آتراکوریوم در کاهش فاسیکولاسیون، میالژی و تغییر پتاسیم سرم ناشی از سوکسی نیل کولین طی القای بیهوشی. طب داخلی روز. 1387; 14 (4) :39-47
1- ، dr.saheban@yahoo.com
چکیده: (12072 مشاهده)
زمینه و هدف: در بیمارانی که نیاز به لوله‌گذاری تراشه دارند اگر در خطر آسپیراسیون باشند لازم است القای بیهوشی و لوله‌گذاری تراشه به روش القای با توالی سریع صورت گیرد. سوکسی نیل کولین تنها
بلوک کننده ی عصبی عضلانی است که شروع اثر سریع و مدت اثر خیلی کوتاه دارد و بنابراین در القای بیهوشی از نوع القای با توالی سریع داروی انتخابی است. این دارو دارای مزایای آشکاری شامل قیمت ارزان، شروع اثر سریع، مدت اثر کوتاه، شلی عضلانی عمیق و عدم نیاز به خنثی کردن بلوک عصبی عضلانی می‌باشد. از جمله عوارض این دارو بروز فاسیکولاسیون، میالژی بعد از عمل و افزایش پتاسیم سرم می‌باشد. هدف ما از این مطالعه مقایسه آتراکوریوم با لیدوکائین در جلوگیری از بروز این عوارض است.
روش تحقیق: در این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سوکور بیماران 50-20 ساله با کلاس یک و دو ASA که به بیهوشی عمومی جهت عمل جراحی نیاز داشتند به صورت تصادفی و
به روش بلوک های چهارتایی در دو گروه Aو B تقسیم شدند. گروه A سه دقیقه قبل از سوکسی نیل کولین، آتراکوریوم با دوزmg/kg 05/0 و گروه B سی ثانیه قبل از سوکسی نیل کولین، لیدوکائین با دوز mg/kg 5/1 دریافت کردند. هر دو گروه القای بیهوشی با تیوپنتال سدیم mg/kg 4 و سوکسی نیل کولین mg/kg5/1 دریافت کردند. فاسیکولاسیون و میالژی روز اول و روز دوم بعد از عمل ارزیابی و ثبت گردید. پتاسیم سرم قبل از القای بیهوشی و 5 دقیقه بعد از تزریق سوکسی نیل کولین اندازه گیری و ثبت گردید. بیماران مورفین وریدی یا استامینوفن خوراکی یا شیاف استامینوفن برای تسکین درد بعد از جراحی دریافت کردند.
یافته ها: 160 بیمار مورد مطالعه واقع شدند. فراوانی و شدت فاسیکولاسیون در دوگروه مشابه یکدیگر بود و تفاوت معنی داری نداشت (05/0p>). میالژی در روز اول و روز دوم در گروه لیدوکائین نسبت به گروه آتراکوریوم از فراوانی و شدت کمتری برخوردار بود و این تفاوت معنی دار بود (05/0p<). متوسط میزان تغییر پتاسیم سرم در دو گروه قابل ملاحظه و معنی دار نبود.
نتیجه گیری: لیدوکائین به میزان آتراکوریوم درکاهش فراوانی و شدت فاسیکولاسیون ناشی از سوکسی نیل کولین مؤثر است و تاثیر آن درکاهش فراوانی و شدت میالژی مؤثرتر از آتراکوریوم است. بر این اساس، لیدوکائین نسبت به آتراکوریوم به عنوان پیش درمانی عوارض سوکسی نیل کولین ارجح به نظر می رسد.
واژه‌های کلیدی: سوکسی نیل کولین، فاسیکولاسیون، میالژی، هایپرکالمی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |