logo
دوره 14، شماره 2 - ( تابستان 1387 )                   جلد 14 شماره 2 صفحات 10-5 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Sofiabadi M, Jahani Hashemi H, Esmaili M, Haghdoost Yazdi H. The interaction of morphine and nitric oxide on feeding behavior of male rats. Intern Med Today 2008; 14 (2) :5-10
URL: http://imtj.gmu.ac.ir/article-1-395-fa.html
صوفی آبادی محمد، جهانی هاشمی حسن، حسین اسماعیلی محمد، حق دوست یزدی3 هاشم. اثر تداخلی مرفین و نیتریک اکساید بر رفتار تغذیه ای در رتهای نر. طب داخلی روز. 1387; 14 (2) :5-10

URL: http://imtj.gmu.ac.ir/article-1-395-fa.html


1- ، mohasofi@yahoo.com
چکیده:   (11666 مشاهده)
زمینه و هدف: مطالعات نشان داده است که برخی از ناقل های عصبی مانند اوپیوئیدها و نیتریک اکساید(NO) بر رفتار تغذیه ای حیوانات اثرگذار بوده و تجویز محیطی یا مرکزی آنها می تواند موجب تغییر در برخی از رفتارها شود، این دو سیستم نوروترانسمیتری گاهیً با یکدیگر تداخل اثر دارند. در این مطالعه نحوه تداخل اثر پیش ساز نیتریک اکساید یعنی ال-آرژینین (L-arginine) یا مهارکننده تولید نیتریک اکساید یعنی ال- نیم N(G)-nitro-L-arginine methyl-ester (L-NAME) بر میزان مصرف غذا متعاقب تزریق مرفین در رتهای نر مورد بررسی قرار گرفته است. روش تحقیق: 48 سر موش صحرایی نر با وزن حدود 300-250 گرم استفاده شده که در 6 گروه مساوی توزیع شدند. داروها 12 ساعت پس از ناشتایی و در فاز روشنایی به حیوانات تزریق و سپس آنها به قفس آزمایش جداگانه جهت سنجش میزان تغذیه منتقل گردیدند و میزان مصرف تجمعی غذای آنها در طی مدت زمان 60 دقیقه (با فواصل زمانی هر 15 دقیقه) و نیز برای 4 ساعت پس از تزریق اندازه گیری شد. یافته ها: مطالعه ما نشان داد که تجویز مرفین با دوز mg/kg5 میزان مصرف غذا را در60 دقیقه نخست آزمون کم کرد ولی مقدار مصرف را در انتهای دوره 4 ساعت پس از تزریق افزایش داد. تجویز توأم ال- آرژینین با دوز mg/kg50 و مرفین باعث افزایش میزان مصرف غذا در موشهای صحرایی نر در مقایسه با تجویز مرفین تنها شد. درحالیکه تزریق ال - نیم با دوز mg/kg50اثر پرخوری القاء شده توسط مرفین را بویژه در دوره 4 ساعت پس از تزریق کم نمود. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه بر هم کنش قوی دو سیستم اوپیوئیدی و نیتریک اکساید بر تنظیم تغذیه را که از نوع تقویتی است، تأیید می کند و احتمالاً مکانیسم آن می تواند ناشی از اثر این دو بر مسیرهای عصبی دوپامینی، گلوتامینی و یا سروتونینی مغز باشد که برای رد و یا اثبات مکانیسم های مطرح می بایست مطالعات تکمیلی صورت پذیرد.
متن کامل [PDF 264 kb]   (2270 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: پزشكي داخلی
دریافت: 1387/11/6 | انتشار: 1387/4/25

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.