اهداف: براساس نتایج برخی مطالعات، سیستم هموستاز خون که تحت تاثیر فاکتورهای انعقادی و فیبرینولیز است، به‌دنبال فعالیت‌های ورزشی تغییر می‌یابد. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر یک دوره ورزشی طولانی‌مدت ترکیبی (هوازی- مقاومتی) و تناوبی با شدت بالا بر پارامترهای انعقاد و فیبرینولیز خون در افراد جوان سالم غیرورزشکار بود.

مواد و روش‌ها: در این پژوهش نیمه‌تجربی در سال 1393 در شهرستان سقز 30 مرد جوان سالم غیرورزشکار به‌روش نمونه‌گیری آسان و دردسترس انتخاب و به‌طور تصادفی به سه گروه تمرین ترکیبی (هوازی- مقاومتی)، تمرین تناوبی با شدت بالا و گروه کنترل تقسیم شدند. تمرینات به‌مدت هشت هفته (3 بار در هفته) در دو گروه ترکیبی و تناوبی با شدت بالا انجام شد. قبل از اولین جلسه و 30 دقیقه بعد از آخرین جلسه تمرین، نمونه‌های خونی جمع­آوری شدند. داده‌ها به‌کمک نرم‌افزار SPSS 19 و توسط آزمون‌های T وابسته، تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی مورد تحلیل قرار گرفتند.

یافته‌ها: بعد از مداخله تمرینی، تعداد پلاکت‌ها و سطح فیبرینوژن در گروه ترکیبی کاهش معنی‌دار و زمان پروترومبین (PT) در گروه تناوبی با شدت بالا و سطح دی- دایمر در هر دو گروه تمرینی افزایش معنی‌دار نشان داد (05/0p<). همچنین غلظت دی- دایمر بین گروه کنترل و گروه تمرین تناوبی با شدت بالا و تعداد پلاکت‌ها بین گروه ترکیبی با گروه‌های کنترل و تناوبی با شدت بالا تفاوت معنی‌دار داشت (05/0p<).

نتیجه‌گیری: هشت هفته تمرین تناوبی با شدت بالا و تمرین ترکیبی در مردان جوان سالم غیرورزشکار موجب کاهش فعالیت پیش‌برنده انعقاد و افزایش فعالیت فیبرینولیزی می‌شود.