زمینه و هدف: داروهای شیمیایی ضد ویروسی مورد مصرف در حال حاضر دارای اشکالات عمده ای مانند تعداد و تنوع کم، اندکس درمانی پایین، موارد مصرف بالینی محدود و سمیت بالا هستند. از این رو بررسی و ارزیابی ترکیبات دارویی جدید به منظور دستیابی به روش های نوین درمان ضروری به نظر
می رسد. محور اصلی این پژوهش مطالعه ی اثر عصاره ی آبی الکلی گیاه نعنا ( Nepeta pungens ) بر چرخه ی تکثیر ویروس سرخک می باشد.

  روش تحقیق: این پژوهش از نوع مطالعات آزمایشگاهی می باشد که ابتدا سمیت عصاره ی گیاه نعنا روی سلول های کلیه ی میمون سبز آفریقایی مورد بررسی قرار گرفت. سپس اثرات ضد ویروسی آن در محدوده ی غلظتی کمتر از آستانه ی سمیت، با روش پنجاه درصد دوز آلوده کننده ی کشت سلولی مورد ارزیابی قرارگرفت.

  یافته ها: با توجه به آزمایش های انجام شده، عصاره ی نعنا دارای اثر مهارکنندگی روی تکثیر ویروس سرخک می باشد. نتایج نشان می دهد بیشترین اثر ضد ویروسی عصاره ی نعنا در مراحل آغازین
چرخه ی تکثیر ویروس مشاهده می شود.

  نتیجه گیری: عصاره ی گیاهی نعنا می تواند کاندید مناسبی جهت تحقیقات بیشتر به منظور دستیابی به عوامل نوین ضد ویروسی باشد.